Ik geef het door! met Leroy Woudstra
In onze rubriek 'Ik geef het door!' geven we het woord aan de nieuwe generatie Indische Nederlanders. Over hun Indische verhaal en hoe zij dat verhaal zien, beleven en vertellen.
Zo houden we het verhaal springlevend en het geheugen fris.
We geven deze keer het woord aan Leroy Woudstra, oprichter van de populaire website Indo's Be Like.
De zoektocht
Mijn naam is Leroy Woudstra. Ik ben 31 jaar, oprichter van Indo’s Be Llike en woonachtig in het bruisende Breda. Zelf ben ik pas op veel latere leeftijd (27) op zoek gegaan naar mijn Indische roots. Hoe dat kwam? Geen idee. Ik heb zelf het gevoel niet bijzonder Indisch te zijn opgevoed. Bij ons vond je geen cebok thuis, hadden wij geen poppen in huis of Indische gebruiken. Wel kookte mijn moeder vroeger fantastisch Indisch. Het leek er op alsof ze bij oma de boel heeft afgekeken.
Mijn oma was ook het centrale punt van de familie. Veelal elke zondag kwam de familie bijeen en aten en dronken wij wat. We hadden het over muziek, eten, meer eten en wat wij straks gingen eten. Oma zat vaak rustig op haar bank naar iedereen te kijken. Je kon zien dat ze veel heeft meegemaakt in haar leven, maar ze was en bleef altijd vriendelijk.
Pas later, na haar overlijden, ben ik mij dingen gaan afvragen. Wat houdt het Indisch zijn nu precies voor mij in? En welke rol speelt het in mijn leven? Speelt het überhaupt een rol? Gaat het verder dan alleen praten over eten, muziek en onze creativiteit? En natuurlijk onze grappige woordspelingen met de rollende "r". Het werd een gevoelsmatige kwestie waarin ik meer naar mijzelf op zoek was dan het Indisch zijn.
Totdat ik erachter kwam dat 'het Indisch' zijn juist datgene was waarnaar ik op zoek ben geweest.
Als derde generatie Indo heb ik andere vragen en een compleet andere optiek m.b.t. het 'Indische verhaal' dan de tweede generatie. Deze generatie heeft namelijk veel meer te verteren gehad dan mijn generatie. En daarin ligt het verschil. De tweede generatie verwacht wellicht dat mijn generatie, en de daarop volgende, alles moeten weten wat er destijds gebeurd is. En juist door die instelling blijven veel jonge Indo's weg van bijeenkomsten. Dat wat destijds gebeurde mag ook nooit vergeten worden, maar het definieert ons als personen van de derde generatie niet.
Wij zitten te ver af van die verhalen. De nieuwe generaties maken nu hun eigen verhaal en dat is minstens zo belangrijk.
We zijn op zoek naar onszelf en evolueren ons. Dat is de kracht van ons Indo's. Wij verdwijnen niet, wij evolueren.
Leroy Woudstra
website Indo's Be Like
facebook Indo's Be Like
